ارزیابی عملکرد شهرداری ها بر اساس حکمروایی خوب شهری (مطالعه ی موردی: شهر یاسوج)

مقدمه و هدف پژوهش: رکن اساسی توسعه پایدار شهری مدیریت بهینه شهر است .با توجه به رشد فزاینده جمعیت شهری و به منظور کنترل منابع و سرمایه های مادی و معنوی و عملکرد بهینه شهرداری مشارکت همه شهروندان به ویژه نخبگان ضروری است. تجربه جوامع تمرکزگرا نشان داده است که نگاه یکسو نگر و برنامه ریزی از بالا به پایین در شهر مشکلات زیادی را به بار خواهد آورد. مشارکت نخبگان و نظارت مردم سطح کارایی مدیران را بالا می برد. هدف این تحقیق، دستیابی به حکمروایی خوب شهری و ارائه شاخص­هایی برای حکمروایی خوب شهری در ،شهر یاسوج است. روش پژوهش: روش تحقیق توصیفی، تحلیلی و پیمایشی، و گردآوری مطالب، مبتنی بر پرسشنامه است. فرضیات تحقیق مبتنی بر این است که به نظر می­رسد سه مؤلفه مشارکت، پاسخ گویی و کارایی در شهر یاسوج در سطح مناسبی نیست و بین نظرات افراد تحصیل کرده و سایر شهروندان خصوصاً در رابطه با مشارکت تفاوت معنی­داری وجود داشته باشد. برای بررسی فرضیات بالا از آزمون­های سطح معنی داری[i] و همچنین روش آمار استنباطی[ii] رای سنجش تفاوت معناداری گروه­های مختلف اجتماعی تبیین شده است. در نهایت نتایج با استفاده از نرم افزار arc/gis نمایش داده شده است. یافته ها: بر اساس یافته­های حاصل از پژوهش مشخص می­گردد که میزان مشارکت مردم در مدیریت شهر یاسوج در سطحی پایین­تر از میانگین مفروض پژوهش و معادل  023/0- است. مؤلفه ی پاسخگویی با میانگین 0257/0 در سطحی بالاتر از متوسط قرار دارد. مؤلفه ی کارایی با میانگین 003/0- از سطح متوسط پژوهش کمتر است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن دارد که مدیران و مسئولین حوزه برنامه­ریزی شهر یاسوج بدون توجه به نظرات مردمی و تنها با توجه به اطلاعات درون سازمانی نسبت به برنامه­ریزی در شهر اقدام کرده­اند. در میان مؤلفه های حکمروایی شهری در شهر یاسوج، میزان مشارکت و کارایی در سطحی پایین­تر از میانگین مفروض پژوهش و میزان پاسخگویی در سطحی بالاتر قرار دارد. از­این­رو فرضیه اول و سوم پژوهش تأیید و فرضیه دوم مورد تأیید قرار نگرفت.